کد مطلب:122407 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:288

امام حسن مجتبی
نام او حسن است و رسول اكرم كنیه ی ابومحمد را برای او برگزیده و جز آن كنیه ای ندارد. مشهورترین القاب او مجتبی زكی، تقی و سبط است. پدرش علی (ع) و مادر او فاطمه ی زهراست.

ولادت او در شب پانزدهم رمضان سال سوم هجرت بوده است. البته دوم رمضان را نیز گفته اند. شهادت آن حضرت در 28 صفر سال پنجاهم هجری روی داده است.

مدت عمر شریف آن امام، 47 سال و مدت امامتش ده سال بوده است.

بنا به نقل مفید - علیه الرحمه - امام حسن (ع) 15 فرزند داشته: زید بن حسن و دو خواهرش ام حسن و ام حسین، كه مادرشان ام بشیر دختر ابن مسعود بن عقبة بن عمرو بن ثعلبه ی خزرجیه است. فرزند چهارم آن حضرت حسن بن حسن، «حسن مثنی» است كه مادر او خوله است. پنجم، ششم و هفتم عمرو بن حسن و برادران او قاسم و عبدالله هستند كه مادرشان ام ولد است. فرزند هشتم نیز عبدالرحمان است كه مادر او باز ام ولد است. نهم، دهم و یازدهم حسن بن حسن ملقب به اثرم

[1] و برادر او طلحه و خواهر آنها فاطمه است كه مادرشان ام اسحاق دختر طلحه است. دوازدهم تا پانزدهم نیز ام عبدالله، فاطمه، ام سلمه و رقیه است كه اینان از مادران مختلفند. [2] در مجموع هشت پسر و هفت دختر هستند.


[1] اثرم از ماده ثرم كسي را گويند كه يكي از دندانهاي ثنايا، يعني دندانهاي جلو او شكسته باشد. (مجمع البحرين، جلد 1، ص 310).

[2] ارشاد، ص 176.